Kimi insan ışığını salar çevresine, aydınlatır. Kimiyse çevresini karanlığa mahkum eder, karamsardır çünkü. Her şeye kötü yönden bakmayı öğrenmiştir ve bunun gerekli olduğunu düşünür. Bazen gelecek kaygısından, bazen geçmişin izlerinden.
Zor günlerden geçiyoruz. Özellikle covid-19 sürecinde hepimiz bir şekilde yıprandık. Daha önce bizim için çok sıradan olan bir arkadaşla çay içmek şimdilerde çok keyif aldıran bir durum olabiliyor. Hatta bunun için hala heyecanla bekleyenler var, biraz daha salgın hafiflesin diyerek. Sahip olduğumuz bazı şeylerin değerini anladık mı bu süreçte? Gerçi hayat telaşında bunun farkında varamadığımız zamanlar yok değil. Niye tam da bu dönemde oldu diyenimiz çok. Belki üniversite kazanıp yeni bir şehre gidecektiniz, belki yurtdışına. Belki bebeğiniz arkadaş, hatta çok az insan görerek büyüdü. Nedenler niçinler içinde kaybolmaya devam ediyorsanız, hala o ilk şoku atlatamamışsınız demektir. Yaşanan duruma kolay uyum sağlayanlar zor durumlardan en sağlam çıkanlardandırlar. Aşı bir umut oldu çoğumuz için ama yetmiyor olabilir, umuda da ihtiyacımız var. Kaybedip bulduğumuz bir çorabımıza bile bazen ne çok seviniriz. Şimdi bir daha düşünün hayatınızdaki mutlu anları. Sevincimizi kaybetmeyelim. Hayat bize hep mutluluk vadetmedi.
Kötüyü düşünmek kimi için kamçılayıcı olabilir. Kötüyü düşündükçe daha çok çalışır, çabalar. Kimi içinse o gününü, umudunu da çalandır. Kötüyü düşündükçe ruhen ve bedenen daha kötü olur. Kaygısı artar ve bir şey yapamaz hale gelir. O günü yaşayamaz bir türlü, güzellikleri kaçırır. Kaygısız olunca da gaye kalmaz elbette, dengeye koyabilmeyiz duyguları.
Kaygı bizde “Savaş ya da kaç” tepkisini ortaya çıkartır. Görüp korktuğumuz bir hayvan gibi. Bir kısmımız kaçar, bir kısmımız savaşır. Bazen kaçmak bizi tehlikelerden korur, bazense mücadele etmek gerekir. Zorluklarla mücadele etmek de yaptıkça öğrenilir. Başlamak için umut da gerekir. Eğer umudunuz tükendiyse belki umut aşısı gerekir size. Bu aşı için randevuya da ihtiyacınız yok. İçinizde bulun. Kendinize ve çevrenize aşılayın. Eksilmesin umut hayatınızdan.
