Çok değer verdiğim,görüş ve düşüncelerine oldukça ehemmiyet gösterdiğim kıymetli bir dostum,bir gün,’’hocam yazılarınız çok güzel ve çok önemli konular işliyorsunuz,fakat yazılarınıza biraz daha yüreğinizi katsanız.İşte o zaman tadından doyulmaz,tamamen içinizden geçenleri,kaleminizden dökülenleri yazın,duygularınız yazıda görülsün,çok dikkatli,temkinli ve sakinsiniz.Bu yazılarına da yansıyor.Yüreğinizden kopanları yazın’’ dedi.
Bu uyarılar bana yürekle ilgili bir çok şeyi çağrıştırdı.
Toplumumuz da nedense yüreğiyle ortaya bir şey koyanlar pek gündeme gelmez.
Yüreğini ortaya koydu,yüreği sevgi dolu,yüreğiyle oynadı,yüreği yetti,yürekli adam,yüreğiyle yaşıyor,yüreği yaralı,mangal yürekli vs gibi sözler maalesef pek hatırlanmıyor.
Hep gündemde olanlar;Paran kadar konuş,parayı veren düdüğü çalar,bu kadar paraya bu kadar iş,yemek bulunca giriş,iş bulunca sıvış,yok öyle üç kuruşa beş köfte,boş ver hayatını yaşa vs.gibi maddeyi hatırlanan sözlerdir.
Günlük hayatın koşturması arasında,maddeye bağlı olmayan bir dünyanın gerçeğiyle yaşamak,onun için mücadele etmek bir hayli güç.Nereye bakarsan,kiminle konuşursan hep madde.Maddenin esiri olmamak için,ya kaçmak lazım,ya da maddeyle bir arada yaşarken maddeyle kavga etmek lazım.Asla teslim olmadan,tesirine kapılmadan,manyetik alanına girmeden yaşayabilmek lazım.
Bütün bu zor şartları aşmak yüreklilerin işidir.Yüreğini ortaya koyup,yüreğiyle yaşayabilenler,yüreksizlerle bir arada olmanın zorluğunu da peşinen kabullenmek zorundadırlar.Çevremize baktığımızda ne kadar yürekli insan görebiliyoruz ki.Çok çok az.Hal böyleyken,yaptığımız işlerde maddenin tesiri kaçınılmaz oluyor.Ne kadar uzakta kalınmaya çalışılsa da.
Yüreğiyle yazı yazabilmek de böyle bir şey olsa gerek.Her kişinin değil,er kişinin işidir yüreğini yazıya dökebilmek.Her şeyin sahte olduğu bir dünyada yürekli görünmeye çalışmak,yüreğini ortaya koyduğunu zannettirmek asıl sahtekarlık olanıdır.Yandaş görünmek,şirin görünmek,farklı göstermek sahtekarlık değil midir?
Yürekten yaşayabilenlere aşk olsun demek lazım.Yok mudur yaşayanlar,elbette vardır.O yüreklilere selam olsun demek düşer bize.
Herkes elini taşın altına koymak zorunda.Yüreğiyle yaşayabilenlerde,yaşamaya çalışanlarda.Herkesin yapabileceği işler vardır,yapamayacağı işlerde.Kimin yeteneği,becerisi,mahareti,marifeti ne ise,neye yetiyorsa,elinden ne geliyorsa onunla uğraşması,her ne olursa olsun bırakmaması lazım.
Kim ne ile memnun oluyor ve mutlu oluyorsa onunla devam etmeli.Anlamadığı hiçbir şeye burnunu uzatmamalı.Anlıyor,yapıyor,biliyor gibi görünenlerden de uzak durulmalı.
Hayatını yüreğiyle yaşayabilenlerden öğreneceğimiz çok şey var.Böyle yaşayıp,siyaset yapan,spor yapan,kitap yazan,eğitim veren,din görevlisi olan,sanatçı olan,iş adamı olan vs birçok örnek insan vardır.Hedefleri olan herkes,kendi yapısına uygun bir çok yürekli adam bulabilir.
Ben ise kendime,hem hayatını inandığı ölçülere uygun olarak yaşayan ve yüreğinden kopanları yazan ve yazmaya devam eden yüreklileri,yüreğinden yazanları,yüreği sevgi dolu olan yazarlarımızı ve fikir adamlarımızı örnek alıyorum.
Ya siz hangi yürekliyi örnek alıyorsunuz?
Yürek söyledi,kelam dinledi, kalemse;dil oldu lal bir sevdaya…MEVLANA